آدمها همدیگر را پیدا مى کنند…
از فاصله هاى خیلى دور…
از تهِ نسبت هاى نداشته…
انگار جایی نوشته بود که اینها
باید کنار هم باشند!!!
مى شوند همدم،
مى شوند دوست،
مى شوند رفیق،
اصلأ مى شوند جانِ شیرین…!!!
درست مى نشینند روى طاقچه ى دلِ هم…
حرف هایشان یک جورِ خوبى دلنشین است،
دل براى خنده هایشان ضعف مى رود؛
اصلأ بودنشان شیرین است !!!
وقتى هم که نیستند،
هى همدیگر را مرور مى کنند و مُدام
گوش به زنگِ آمدن هم هستند…!!!
خدا این آدم ها را نگیرد از هم…
گاهی بایــد بــرای آرام شدن وقت بگذاریــد
مکـانی زیبـا پیــدا کنیــد نفس بکشیـد
و بـه هیـچ چیــز فکـر نکنیــد … !
لذتهای زندگی:
هوای توی گل فروشی
دیرمیرسی سرکار و رییس هنوز نیومده.
خنکی اون طرف بالش
اسم عطر تو بپرسن…
لیسیدن انگشتهای پفکی
وقتی نوزادی انگشتتو محکم بگیره
بوی تن نوزاد…
وقتی خوابی یکی پتو بندازه روت
مغز کاهو…
حرف زدن بچه باخودش وقتی داره تنهایی بازی میکنه
اخر سفر بشینی همه عکس هایی رو که گرفتی نگاه کنی
وقتی کسی بهت میگه صدای خندت رو دوست داره
وقتی خندت می گیره و خندتو نگه می داری
بچه ها بازیشونو نگه دارن تا از کوچه رد بشی
با پای برهنه روی شن های خیس ساحل قدم می زنی
بوی چمن خیس…
زندگی رو ساده بگیرین و از این همه لذت های کوچک زندگی خوشبختی رو احساس کنید..
تکیه کلامش بود؛
فرقی نمی کرد موقع سلام یا وقت خداحافظی
می گفت تنور دلت گرم…
معنی این جمله را بعدها فهمیدم… هر جا که از دلم مایه گذاشتم و اتفاق خوبی افتاد یاد حرفش افتادم
انگار تنور دلت که گرم باشد، نان مهربانی اش را میخوری
هر چه دلت گرم تر، مهربانی ات بیشتر و روزگارت آبادتر است.
♥♥ تنور دلتون گرم♥♥
کسانی را می شناسم
می گریند
بی آنکه چشمانشان خیس شود
غصه می خورند
بی آنکه ذره ای غم در نگاهشان نمایان شود
خنده های بلند و از ته دل را نیاموختند
اما لبخند می زنند تا آرامش کسی به هم نخورد
کسانی را می شناسم
دست هایشان
بوی خدا می دهد. . .
چه نعمت بزرگی است وقتی میتوانم روزم را با آنها سپری کنم
(-: و چقدر حال دلم خوب است :-)
ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﭼﻘﺪﺭ ﻣﻰ ﻣﺎﻧﻰ…
ﻳﮏ ﺭﻭﺯ…
ﻳﮏ ﻣﺎﻩ…
ﻳﮏ ﺳﺎﻝ…
ﻣﻬﻢ ﮐﻴﻔﻴﺖ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺍﺳﺖ…
ﺑﻌﻀﻰ ﻫﺎ…
ﺩﺭ ﻳﮏ ﺭﻭز…
ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ…
ﺑﻪ ﺗﻮ ﻫﺪﻳﻪ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ…
ﮔﺎﻫﻰ ﺑﻌﻀﻰ ﻫﺎ…
ﻳﮏ ﻋﻤﺮ ﮐﻨﺎﺭﺕ ﻫﺴﺘﻨﺪ…
ﺍﻣﺎ ﺟﺰ ﺩﺭﺩ…
ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ…
ﺧﻮﺭﻩ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ…
ﻣﻰ ﺍﻓﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺖ…
ﻭ ﺗﺎ ﺗﻪ ﺭﻭﺣﺖ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺧﺮﺍﺷﻨﺪ…
اما ﺑﻌﻀﻰ ﻫﺎ…
ﻧﺎﺏ ﻫﺴﺘﻨﺪ…
ﻭ ﺑﻪ ﺗﻮ…
ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﻯ ﻧﺎﺏ ﺗﺮﻯرا…
ﻫﺪﻳﻪ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ…
ﺍﻳﻦ ﺑﻌﻀﻰ ﻫﺎ…
ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﭼﻘﺪﺭ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ…
ﻫﺮ ﭼﻘﺪﺭ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺯﻭﺩ ﺑﺮﻭﻧﺪ…
ﻳﺎﺩﺷﺎﻥ…
ﺣﺲ ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩﻧﺸﺎﻥ…
ﺗﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﺴﺖ…
ﺍﻳﻦ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ…
ﻭ ﺍﻳﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ…
ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﻭﺍﺭ…
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ..
